Schutkleur

Vanaf een landweggetje zie ik deze haas verscholen in een weiland liggen, graag wil ik hem graag van voren naderen voor een mooie foto. Met een grote boog en via klimwerk over boerenhekken en sprongen over slootjes kom ik aan de voorkant. Ondanks dat ik nog ver weg ben drukt de haas zichzelf stevig met zijn oren in de nek tegen de grond en blijft muisstil liggen. Al liggend en met een tijgersluipgang kom ik steeds dichterbij. De haas vertrouwd op zijn schutkleur en blijft tot mijn grote verbazing vlak tegen de grond liggen . Steeds kom ik steeds dichterbij en verwacht dat hij ieder moment weg kan "schieten" ik neem alle tijd en nader heeeeel langzaam, zelfs tot een meter of vijf, WOW wat een gave beleving. En wat zijn het prachtige dieren. Iedereen bedankt voor de reacties op mijn vorige foto.