Knorretje

Dit is mijn meisje. Zij is sinds 1,5 jaar bij ons in huis. We hebben haar uit het asiel gehaald. Het was een erg bang poesje, wat niet wist wat het was om aangehaald te worden. De eerste keer snorren, klonk meer als knorren, vandaar haar naam. Snorren was haar blijkbaar ook niet erg bekend. Nu is het een deugnietje, die zelfs onze stoere kater Bono op zijn nek durft te zitten. Aanhalen...... ..... ze krijgt er geen genoeg van en kan uren op haar rug bij je op schoot liggen, terwijl je haar buik moet aaien.