in kannen en kruiken

Urntjeswespen verzamelen zand/leem en maken daar een bolletje van. Dit bolletje gebruiken ze om een urntje te bouwen, iedere wesp haar eigen urntje. Als het urntje klaar is en een kleine opening heeft, wordt er een randje aan geboetseerd. Dit randje dient als houvast tijdens het naar binnen brengen van de rupsen. Na het leggen van een eitje wordt direct op zoek gegaan naar geschikte rupsen: spannerrupsen met de juiste afmeting. De urntjeswesp verdooft de rups zodat deze als vers voedsel dient als de larve uitkomt. Na de laatste rups begint de afwerking: de hals van het urntje wordt afgebroken en de opening dichtgemaakt. De buitenkant van het urntje wordt besmeerd met algen om de zichtbaarheid te verkleinen: de larve moet tot aan de verpopping [voorjaar] in het urntje vertoeven en uit het zicht blijven van de koolmees die in de wintermaanden op zoek gaat naar voedsel. Bron: A. de Wilde