Heden ten dage

Iedereen kent de merel, een alledaagse vogels met onverwachte kanten. Door ziekte [het Usutuvirus] werden er sinds 2016 minder merels waargenomen maar dit virus lijkt op zijn retour te zijn. Daarom is 2022 uitgeroepen tot het jaar van de merel. Lieflijk zingend of vrolijk hoppend op het gras, toch zijn vooral mannetjes echte vechtersbazen want het territorium staat op het spel. Niet zelden vallen er doden door verwonding of onoplettendheid waardoor de vogel tegen een auto of ruit vliegt. Ook de vrouwtjes laten zich niet onbetuigd, zij richten hun agressie op andere mereldames in de buurt. Stadse merels hebben zich aangepast aan de ‘’bosvariant’’, zover dat de stadse merel bijna een andere vogel lijkt te worden. Ze zingen eerder in het jaar; meer licht dus lijkt het eerder voorjaar te zijn. Ze zingen harder om boven het verkeer uit te komen en uit onderzoek blijkt dat stedelijke merelmannen zwaarder zijn en soms een kortere snavel en poten hebben. Ook worden ze gemiddeld ouder dan hun soortgenoten in het bos. Het DNA van stads- en bosmerels leverde onmiskenbare verschillen op, ze beginnen dus ‘uit elkaar te groeien’. Misschien zijn er over een tijdje zelfs twee soorten merels. [De foto toont een juveniele merel]. Bron: Vogelbescherming