een verdrietige ijsbeer.......................

ik wandelde in de dierentuin en hoorde ineens zachtjes snikken. Ik ging op zoek naar waar dat geluid vandaan kwam en zag een ijsbeer op de grond liggen huilen van verdriet. Ik vroeg hem wat er was en hij zei:"ik ben van heel ver naar hier gekomen en men had mij ijs en sneeuw beloofd, maar hier gekomen, helemaal niets van dat alles. Ik ben verdrietig want zonder ijs en sneeuw kan ik niet leven en daarom wil ik terug, terug naar waar ik vandaan kom...."... Ik dacht dat ik hem kon troosten met de opmerking dat dáár ook geen sneeuw en ijs meer was, maar dat hielp niet en hij geloofde het niet.... Ik snapte echter zijn verdriet wél.. en heb hem toegezegd zijn verzoek door te geven aan de directie.. Maar ik vrees dat er niet veel hoop meer is voor hem en zijn vele soortgenoten die nog wél op de plek wonen waar hij vandaan komt.....