Zeearend

Als ik rond 11 uur thuis kom zit Hesham op me te wachten. Hij wil een eind gaan rijden. Het is prachtig weer. Zoals altijd verteld ie niet waar we heen gaan. Na bijna anderhalf uur in de auto heb ik het vermoeden dat we naar de Oostvaardersplassen rijden. Ja hoor goed gegokt. Eerst maar even iets eten, daarna aan de wandel. Ik mag vandaag niet klagen, mijn knie doet het verbazend goed. Maar wat vrolijk begint...mijn camera schiet geen één scherp plaatje. Frustratie dus. Ik kan ook maar niet vinden wat er niet goed staat. Na zo'n anderhalf uur heb ik er genoeg van. We zoeken de auto op en gaan wat rondrijden, intussen zoek ik in de instellingen wat er niet goed stond en gaan we een visje eten. Wat zullen we doen? Nog een keer hetzelfde rondje lopen of richting huis gaan? We hebben de tijd dus gaan weer terug naar de Oostvaardersplassen. We wandelen weer naar de zeearend hut, intussen komen we van alles tegen nu het avond is en het niet meer zo warm is. Bij de hut zit heeeeeeel ver weg een zeearend. Geen foto waard. Dan vliegen er ineens een hoop ganzen op en komt er een vliegende deur recht op de hut afgevlogen die land in de kale boom voor de hut. Van achter het glas schiet ik wat foto's en loop dan voorzichtig naar de ingang waar ik hem zonder glas ervoor op de foto zet. Waaaauw wat is het een gaaf beest! Ik ben Happy de Peppy. De frustraties zijn ineens vergeten. Nu even afwachten hoe mijn knie er morgen aan toe is...Maar dat kan me eigenlijk niet zoveel schelen......