Vaarwel lieve & mooie Elsa

Cavia Elsa is er niet meer. Vorige week moet ik de vaste partner van cavia Knorretje helaas laten inslapen. De batterij van haar is helaas op, ik liet haar bij de dierenarts praktijk inslapen. Afscheid nemen is zo moeilijk, ook omdat ik moet beslissen over het leven van andere levende wezen. Een dag eerder at en dronk ze nog, een dag later kan ze haar voer en drinkbakje niet meer zelfstandig bereiken. En Elsa was ook niet meer in staat om te drinken of eten. Zo zwak was ze, met een pipet haar nog drinkwater gegeven. Haar ogen keek me aan, zo van: verlost mij van mijn pijn alsjeblieft. Dus gauw naar de dierenarts praktijk om haar van haar pijn te verlossen. En ik was getuige van stuiptrekking van Elsa laatste adem, best heftig voor me om dit mee te maken. Na eerste injectie om haar te laten slapen volgde de definitieve injectie die haar van de pijn van haar ouderdom kwalen. Ik denk aan toen ik Elsa & Knorretje van een opvang heb gehaald, twee mooie levendige dieren, mijn toekomstige maatjes. Knorretje, haar weduwe heeft haar blijkbaar heel erg gemist merk ik, en ik als haar voormalige verzorger ook. Knorretje slaap nu niet in zijn nachthuisje maar in Elsa's nachthuisje waar de bedekking nog naar de geur van zijn partner ruik. De cavia hemel heeft een lieve & mooie ster erbij, dat ben jij hoor Elsa. En heel erg bedankt voor de gezellige jaren, en voor alles. Knorretje en ik hebben jou heel erg gemist.