voor de draad ermee

Spinrag/spindraad is loeisterk; sterker dan staal en taaier dan Kevlar [kogelvrije vesten]. Spinnen hebben spinklieren die een vloeibaar eiwit aanmaken, dit eiwit stolt en zo ontstaat het unieke spinrag. Zo’n sterk en rekbaar materiaal, de mens wordt daar hebberig van. Een Fransman bouwde ooit een apparaat waarmee hij bij 24 spinnen tegelijk de zijde eruit kon trekken zonder de beestjes kwaad te doen. Het resultaat was slechts een paar milligram zijde per dag. Bovendien zijn spinnen vrij agressief en territoriaal; zet je ze bij elkaar dan eten ze elkaar op. Wetenschappers proberen al lang spinrag kunstmatig na te maken; spinnen-genen worden ingebracht in bacteriën die dan zijde-eiwitten produceren. Handmatig trekt men er de sterke elastische draden van. Nu nog kleinschalig maar misschien succesvol in de toekomst wat goed is voor het milieu. De biologisch afbreekbare draden zijn niet giftig en zonder gevaar op te eten. Net als een spin dat doet met een web dat hij niet meer nodig heeft. Bron: IVN Natuureducatie