Française

Maïsha met haar pleegmoeder Tazi in hun schuilhut. Cheetajong Maïsha werd begin september geboren als eenling in een dierentuin in het Franse Montpellier. Bij deze soort stopt de melkgift van de moeder na een paar dagen als die onvoldoende gestimuleerd wordt door meerdere jongen. Daarom klopte de betreffende dierentuin aan bij Beekse Bergen als coördinator van het Europese managementprogramma van de cheeta’s. Het verzoek was of er ergens anders in Europa een nestje was waar deze welp bij zou kunnen zogen en opgroeien. Op dat moment was er in het Safaripark een hoogdrachtige cheeta, de enige kans voor een 'surrogaatmoeder' voor dit jong, waarop de beslissing werd genomen om de jonge cheeta te transporteren. Dit vrouwtje beviel vrij snel van een nestje van vijf, waarvan er helaas al drie dood geboren werden. De Franse welp is bij het nestje gelegd, nadat er eerst voor is gezorgd dat ze dezelfde lichaamsgeur bij zich droeg als de eigen welpen van de moeder. Daardoor werd ze meteen geaccepteerd. De twee overgebleven welpen hebben het helaas niet gered, maar het jong uit Montpellier wel. Dat vergde extra inspanningen van de dierenverzorgers, die wat moesten helpen bij het voeden en het stimuleren van de spijsvertering. De cruciale eerste maanden zitten erop voor het jong. Toch blijft het spannend hoe de situatie zich zal ontwikkelen. Sinds begin november gaat ze naar buiten en is het afwachten of het volwassen vrouwtje bij haar in de buurt blijft, aangezien de melkgift volledig gestopt is. Jonge roofdieren moeten namelijk alles nog leren, dus daarom zijn sociale interacties belangrijk. Tot nu toe gaat het gelukkig goed. De cheeta's in dierentuinen zijn ambassadeurs voor hun soortgenoten in de natuur. Met nog slechts 7000 cheeta's in het wild is de diersoort erg kwetsbaar.