pure nostalgie...je zou er zo mee wegvaren

Mijn grootouders hebben jarenlang op zo'n schip gevaren (150 ton). Ze gingen over de Noordzee en de Waddenzee naar de omringende landen. Ze hadden alleen voortstuwing door de wind. Later heeft mijn vader het overgenomen. Tot de crisis van voor WOII er een einde aan maakte. Mijn opa en mijn vader hebben met hun schip nog basaltblokken opgehaal voor de aanleg van de Afsluitdijk. Dus: pure nostalgie voor mij. De tjalk is een zeilend vrachtschip voor de binnenwateren en kent vele uitvoeringen. De naam tjalk werd in de 17e eeuw voor het eerst gebruikt om schepen met ronde boeg aan te duiden. De tjalk is lang, smal en ondiep van bouw, als een afgeronde doos. Verder heeft hij een volle ronde boeg en ronde kimmen. Op een paar uitzonderingen na hadden zij één mast en voerden een gaffeltuig en waren voorzien van zijzwaarden. Zij werden zowel in hout als ijzer en later van staal gebouwd. Oorspronkelijk zeilend werden ze in latere jaren voorzien van mechanische voortstuwing. Door soms sterke verschillen in uiterlijk, uitvoering, herkomst en gebruik, kregen tjalken vaak een daaraan verbonden naam. Voorbeelden zijn: Paviljoentjalk, naar het uiterlijk Koftjalk, naar de uitvoering Groninger tjalk, naar de herkomst Beurttjalk, naar gebruik