Schepen op de werf in de haven van Delfzijl

De Haven van Delfzijl is handelshaven en een voormalige marinehaven in de gemeente Delfzijl, verbonden met de volle zee door de rivier de Eems, en met het achterland door onder andere het Eemskanaal. De haven van Delfzijl is de op vijf na grootste haven in Nederland. Momenteel wordt de haven beheerd door Groningen Seaports. In de 16e eeuw wordt de haven van Delfzijl voor het eerst vermeld in martieme geschriften. De haven was aanvankelijk niet meer dan een gebied binnen de vesting dat bij laagwater droogviel. Door het gebied meanderde het gespuide water van het Damsterdiep, dat zorgde voor een natuurlijke vaargeul. Vanaf de waterpoort liep een steiger naar de vaargeul. De huidige handelskade loopt grotendeels langs deze vaargeul. Tijdens het beleg van Delfzijl (1813-1814) werd de haven afgesloten door de Grote Waterpoort en de Kleine Waterpoort te sluiten. Af en toe werd er overleg gevoerd tussen de Fransen en de belegeraars, er kwam dan een sloep met een delegatie de haven binnen. Delfzijl werd in de 19e eeuw groot concurrent van de stad Groningen die toen nog de grootste haven van Noord-Nederland had. In 1876 wordt het Eemskanaal van Delfzijl naar Groningen gegraven, en wordt de Eems zeer belangrijk. In de tweede helft van de 20e eeuw wordt de Eemsmondregio waar Delfzijl in ligt door de Nederlandse overheid verkozen tot ontwikkelingspool voor de economische ontwikkeling en ontsluiting van Noord-Nederland. Er werd een diepzeehaven aangelegd in Delfzijl. Hiervoor moesten vele dorpen plaatsmaken, waaronder Oterdum en Heveskes. Toen de haven in de jaren zeventig van de 20e eeuw af was kreeg men te maken met een economische crisis waardoor de haven niet optimaal in gebruik is genomen. Het oudste gebouw op het haventerrein is de Grote Waterpoort Deze poort was in de vestingtijd de doorgang tussen de vestingstad en het haventerrein. De poort functioneerde ook als coupure. In 1888 bouwen de Delfzijlster met de Duitse overburen langs kust van de Eems twee vuurtorens. Eén in Watum en één in Delfzijl(zie Artikel Vuurtoren van Delfzijl, die er net echt als een vuurtoren uit zien die wij kennen. Het zijn stevige gebouwen die goed in die tijd passen. Ze zijn 10,5 meter hoog en er is plaats voor twee gezinnen van de vuurtorenwachters. De twee vuurtorens zijn beide in de Tweede Wereldoorlog vernield. De nieuwe vuurtoren van Delfzijl, met een rood-wit-groen sectorlicht op 17 meter boven de gemiddelde waterhoogte van de Eems, moest in 1981 wijken in verband met het uitbreiden van de haven van Delfzijl. Aan de haven was na de Franse tijd een werf gelegen op het voormalige hoornwerk Kostverloren. Thans kent de haven twee droogdokken van scheepswerf Niestern Sander, die niet ver van de plaats van de werf Kostverloren afgemeerd liggen.