Help! De Noormannen komen

:) Zeeland, oud/nieuw het maakt idd. niet uit, ze hebben allebei veel water waar je heerlijk in kunt zwemmen. Ik zal voor jullie duimen dat je heeeeel goed weer hebt.

@Nook Ik zorg heel goed voor ze hoor! Ze moeten nog zeven nachtjes slapen en dan mogen ze met mij mee naar Zeeland voor een week. (ik was naar het reisbureau geweest en heb daar verteld dat ik ook zo'n mooie reis naar Zeeland wilde maken als jij. Toen ik de verrassing tegen mijn 'Foster-parents' vertelde zeiden ze dat jij naar 'Nieuw' Zeeland bent geweest. Pfff, zei ik toen. Oud, nieuw, wat maakt dat uit? Vakantie is vakantie!)

Alfred, dit zijn wel heel erg spannende verhalen voor de zaterdag middag hoor. Poeh, ik zit hier met kloppend hart. En zo te zien zie je er zelf ook een beetje geschrokken uit, maar goed dat het om een fantasie ging. Je hebt het maar goed dat je nu leeft en niet in de tijd van de wilde Noormannen. Ze hadden wel mooie boten zo te zien. Doe rustig aan maar zorg ook eens voor je Foster Parents, die kunnnen het momenteel wel gebruiken denk ik ;). Groetjes, Nook

"Ineens klonk er buiten geschreeuw en lawaai. De straat was plotseling vol mensen die door elkaar renden. De tollenaar liep snel naar buiten om te horen wat er aan de hand was. Midden in die bende holde een groot hijgend paard. Het dier brieste wild, met schuim op de lippen. Hij gooide met een koppig gebaar het hoofd omhoog. De man die erop zat keek al net zo verwilderd. Hij hijgde en schreeuwde: "Te wapen !!! De Noormannen komen !!!" En iedereen nam de kreet over. "De Noormannen komen ! De Noormannen komen !" De tollenaar rende meteen zijn huisje binnen. Haastig stopte hij zijn geld in een grote kist. Nee, dat was te lastig. Hij gooide de kist weer leeg. Daarna rende hij naar buiten om een leren zak te halen. In de haven was het ineens een grote janboel. Iedereen liep iedereen in de weg. Schippers stonden te schreeuwen om hun bemanning. Vloekend en tierend. Hier gooide er één alle lading die in het schip lag over boord. Zo snel mogelijk wilde hij wegvaren. Daar probeerde iemand nog zoveel mogelijk mee aan boord te krijgen om tenminste nog iets te redden. In de straten deed iedereen de deuren en de luiken dicht en ik...." Ik moest plotseling weer verder. Geen tijd om verder te fantaseren over hoe spannend het vroeger allemaal wel niet moet zijn geweest in de tijd van de Noormannen.