EB39

Botter in de haven van Elburg. De Botter is een oud Nederlands type vissersvaartuig met een plat tot licht V-vormig vlak, met een net uitspringende kiel en hoekige kimmen die overgaan in bol naar buiten lopende zijden, waarvan het boeisel boven het berghout naar binnen valt (invalling). Botters visten op de voormalige Zuiderzee en worden door kenners beschouwd als snelle vaarders en een van de elegantste Nederlandse vissersschepen. Botters werden ook gebruikt voor de kustvisserij op de Noordzee en de huidige Waddenzee. Het type is ontstaan in de 1e helft van de 19e eeuw. Er is verwantschap aanwijsbaar met de oudere tochtschuit en het waterschip. In het begin van deze eeuw visten er meer dan 1000 botters op de Zuiderzee. Tegenwoordig varen er nog ongeveer 50 à 60 botters in een meer of minder originele staat. Elk deel van de Zuiderzee kende zijn eigen type botter. Zo waren er Noordwalbotters (o.a. Urk), Westwalbotters (o.a. Marken), Zuidwalbotters (o.a. Huizen en Spakenburg) en Oostwalbotters (Elburg, Harderwijk). Ook Volendam had zijn eigen botter: de Volendammer Kwak