Deze foto heeft voor mij iets speciaals. Was ik daar bij de Olympus-catwalk aan het fotograferen, komt er ineens een wildvreemde vrouw op me af: "Heb je een beetje leuke foto van haar?" Na mijn verbaasde blik voegt ze er aan toe: "Ja, dat is mijn dochter!" Dus ik even terugkijken wat het geworden was, deze leek wel wat. Ze ging regelen dat die daar te plekke geprint werd, ik dus gauw 'in de camera' een jpeg-conversie gemaakt (ik fotografeer alles in raw), en in de hectiek daar de foto geprint. Daarbij nog bijna mijn geheugenkaartje kwijtgeraakt (kaartje niet zo erg, foto's wel...), bleek uiteindelijk onder de printer geschoten te zijn. Moeder spurtte daarna met de print naar dochter - heb geen van beide daarna nog gezien...
Thuis natuurlijk betere raw-conversie + bewerking gemaakt en aan Jessica (haar moeder deelde fanatiek kaartjes uit) gemaild, leuke reactie gehad, dus misschien belooft dat nog wat voor de toekomst...
Maar, om even reëel te zijn: scherpte houd niet over, en jammer van de schaduwen bij haar rechteroor en in de hals en de gele reflectie op haar wang.
Hoi Cees,
Helemaal gelijk! Je was me voor, ik wilde zelf even het toch wel leuke verhaal achter deze foto toevoegen... Was gewoon een leuke ervaring!
Ruurd.
Opmerkingen