Sarek: Snavvavagge pas

Uiteindelijk vonden we in dit mooie landschap een plekje om de tenten op te slaan. Een mooi gebied, vol bloeiende boterbloemen en een meanderend beekje met heerlijk fris en schoon drinkwater. We hebben hier een rustdag gehouden. Op die dag kwamen er nog een stel backpackers langs, de tweede en laatste groepje mensen, die we tijdens onze tocht hebben gezien. Het eerste stel ontmoetten we twee dagen eerder in het dal. Het was een zweeds stel, die ons aankeken of we van een andere planeet kwamen. En dat was niet zo verwonderlijk. Wij liepen ondanks de warmte in lange broeken en dikke truien en een muggenetje over het hoofd om ons nog enigszins te beschermen tegen de talrijke muggen. Hij in een korte broek en ontbloot bovenlijf en zij in korte broek en topje. Nieuwsgierig, hoe zij dat deden wilden we een praatje aanknopen, maar ze liepen zonder een woord gehaast door. We moesten er toch wel afschrikwekkend hebben uitgezien. Of misschien stonken we een uur in de wind en was dat het. Van een vorige tocht had ik van een Lap een flesje met een soort teerolie gekregen, dat ik maar met de muggenolie moest vermengen voor een beter en langduriger effect. De gewone olie spoelde door de zweet snel weer van de huid af, maar deze olie trok diep in de huid. Nadeel: je stonk zo erg, dat je ons waarschijnlijk al kon ruiken voordat we in het zicht waren. Gescande dia