Sarek: Snavvavagge pas.

Nog een opname van het boterbloemenveldje. Het is eind juli en door het arctische klimaat bloeien de boterbloemen nu pas. Uitzicht vanuit de tent. We hebben nog steeds prachtig weer en dat is in de bergen van Sarek vrij uitzonderlijk. Meestal is het weer er veel wisselvalliger, maar de scandinavische goden zijn ons kennelijk goed gezind. We maken wat wandelingen in de omgeving, maar voor het grootste deel slapen we wat bij. Het is verbazingwekkend, hoeveel slaap je tijdens de tocht nodig hebt. We lopen per dag niet meer dan zo'n 10 km. Het gaat ook niet snel door de zware bepakking van ruim 25kg, het moeilijk terrein met veel klimmen en dalen en natuurlijk niet te vergeten de vele riviertjes, die we moeten doorwaden. Schoenen en sokken uit, bij diepere riviertjes ook de broek. Alles op de rugzak binden inclusief foto- en filmcamera, oude gympen aan en dan de rivier doorwaden met de waadstok. Daarna alles weer aan en weer verder. En dat soms zo'n 6 keer per dag. Als we dan laat op de middag onze tenten hebben opgezet en hebben gegeten, rollen de twee jonkies meteen in hun slaapzak en zijn gelijk onder zeil. Jan en ik kunnen met wat minder slaap toe en zitten nog een tijdje voor de tent om te genieten van de immense ruimte en rust. Op de achtergrond hoor je altijd wel het geluid van stromend water, soms een watervalletje, soms een beekje. Gescande dia