Uiteindelijk Persingen

Hoewel ik jullie als mijn volgers deze week al drie keer 'geplaagd' heb met verschillende opnames van dit kleinste dorpje van Nederland, heb ik vandaag pas het juiste shot weten te maken. Dat ik almaar niet tevreden kon zijn, en uiteindelijk een 'beste keus' heb gemaakt n.a.v. jullie op- en aanmerkingen, wilde nog steeds niet zeggen dat ik me er gelukkig mee was. Wat er ontbrak was mijn gevoel bij de foto: het gevoel van verbazing dat ik bij de eerste aanblik van Persingen had. Wat is dit, hoe kan dit: ik zie slechts drie huizen en een kerk. Het gehuchtje ligt er op de andere foto's zo open en bloot bij; huizen netjes op een rijtje naast de kerk, geen verrassingseffect. Vandaag heb ik het klaargespeeld om ondanks de drukke weg toch het juiste standpunt te vinden. En pas nu kan ik zeggen: dit is het dan! Ik hoop dat jullie het niet vervelend vinden dat ik dus alweer Persingen hier neerzet, en misschien herkennen jullie mijn ervaringen erbij. In elk geval moest en zou het goedkomen met mijn Persingen. Ik ben natuurlijk wel reuze benieuwd wat jullie nu van deze laatste opname vinden, want mijn beleving kennen jullie immers niet. Het enige wat jullie kunnen, is een foto beoordelen zoals die op jullie overkomt. En juist dit vind ik nu zo spannend en interressant aan deze actie van mij: kan ik mijn beleving via een foto overdragen. Dus voor de laatste keer... echt waar :-) mijn vraag: wat vinden jullie hiervan? Spaar me niet, want ik zit in een leerproces. Alvast bedankt voor jullie moeite en bijsturing, alsoook de leuke reacties op mijn Uitgebloeid. Fijn weekeinde, Isa