Kruiend ijs

Kruiend ijs is vaak het gevolg van een opstekende stevige wind na een periode met vorst. Zoals eerder beschreven, drijven grote hoeveelheden smeltende ijsrestanten in het open water en als de wind er eenmaal grip op krijgt, komen de ijsplaten snel in beweging. Over een grote afstand worden het ijs tegen elkaar gedrukt, waardoor er een spanning over de lengte ontstaat. Daarbij treden dan grote natuurkrachten op en tegen de zwaartekracht in wordt het ijs omhoog geduwd. Soms zo hoog, dat het gemakkelijk tot op of over een dijk kan bewegen. Er zijn gevallen bekend, zoals na de erg koude winter van 1939-1940, toen er bij Edam ijsschotsen van ruim een halve meter over de dijk werden geschoven. Aan de achterzijde van de dijk vormden zich toen tien meter hoge ijsbergen en deze hielden tot ruim in het voorjaar stand.