IJstoneel

Op een snerpend koude dag wilde ik 'smiddags toch graag wandelen op de Markerdijk. Ondanks warme kleding deed de kou mij ijlings teruggaan naar de auto. Zonder camera ben ik zelden en dat was maar goed ook. Ik werd getracteerd op dit prachtige namiddagse lichtspel op het bevroren meer. Maar ik wilde het anders en dichter bij en zonder riet ervoor, dus ik dorst mij van de helling te laten glijden, hobbelde over de basaltkeien een stuk naar links, ondertussen al fotograferend uit angst al te laat te zijn, door bosjes struikelend, en knielend evenwicht proberen te vinden op de blokken vlak langs het meer was ik meer op ooghoogte met deze ijsvlakte met zijn lichtspel, waarvan ik zo genoot! Ik heb daar nog net de laatste fase van de winterlichtshow kunnen bekijken en zomaar nog net enkele opnamen mogen maken tot het spel eindigde en de lichten werden gedoofd. Ik was de eenzame toeschouwer van dit eveneens stille gebeuren, maar heb toch hard geklapt voor de voorstelling : ) ook al was dit meer nog nodig voor de kou en mijn vingers gevoelloos waren van kou. Maar dit was slechts een bescheiden prijs. In mijn auto heb ik even tevreden zitten uitbibberen, dat ik hiervan getuige heb mogen zijn. Maar goed, dat ik toch even was gaan wandelen terwijl niemand van het gezin het zag zitten om mee te gaan. Zij wisten zich later getracteerd van ijzig beeld in een warme omgeving. Ik hoop dat het voor jullie ook een kleine tractatie mag zijn om naar te kijken. Warme groetjes!