Vuurtoren en lichtwacht huis (Schokland)

Schokland en omgeving. Stormen en overstromingen brachten enorme schade toe aan het laag gelegen eiland Schokland in de Zuiderzee. In opdracht van de overheid werd in 1859 de bevolking van het eiland Schokland voorgoed geëvacueerd. In 1918 werd besloten tot de aanleg van polders in de Zuiderzee. De Afsluitdijk werd eerst aangelegd. De Zuiderzee werd IJsselmeer. Als eerste werd de Noordoostpolder aangelegd. In 1940 werd de dijk bij Schokkerhaven gesloten en begon het droogmalen van de polder. De Noordoostpolder viel eind 1942 droog. Met de inpoldering van de Noordoostpolder verdween de status van Schokland als eiland. Schokland was opgegaan in het landschap van de Noordoostpolder. Schokland is voor een groot deel vrij te bezoeken. De Middelbuurt ligt op een woonterp. Dit deel van Schokland is museum. In de Middelbuurt staat een Waterstaatskerk. Hier staat ook het oudste bouwwerk van Schokland, een houten loods. Op de Noordpunt van Schokland staat het lichtwachtershuis bij de voormalige haven van Oud-Emmeloord. Na de stormvloed van 1825 werd de vuurtoren op de Zuidpunt van Schokland verwoest, nu rest alleen het fundament. Eveneens op de Zuidpunt ligt het fundament van de kerk van Ens, dat nu een grafmonument is. In de Gesteentetuin op Schokland liggen stenen van 19 miljoen jaar oud, in de IJstijd met het ijs naar Nederland gebracht. Schokland was het eerste Werelderfgoed in Nederland. Schokland en omgeving kregen in 1995 de status Werelderfgoed en staan op de Werelderfgoedlijst van UNESCO