Mysterie

Op deze plek, een strookje van amper twee meter breed, zitten bijna altijd mensen op stoelen te genieten van, Ja, waarvan eigenlijk? dat vroeg ik mij dus vaak af, want zo spectaculair vond ik het daar niet echt. Het bleef dus een mysterie! De enige manier om dat mysterie te ontrafelen was door daar zelf eens te gaan zitten. Omdat ik overdag geen schijn van kans maak, ben ik daar maar eens op een ochtend om vijf uur gaan zitten. En warempel! er ging een wereld voor mij open!