De Pineut

Onderaan zou ik een stukje eraf kunnen halen, maar dan gaat de hoogte effect ervan af, vandaar deze keuze. Dolomieten 2009 Mijn vrouw, hondje en ik klommen de bergen in. Wij volgden de donkere lucht, wat voor ons weg dreef. Op de foto is te zien dat het laatste licht vanuit de rechter berg vandaan kwam, dat de berg daarnaast mooi en warm verlichtte. Echter dreven de wolken niet verder. Nee, die kwamen terug. Vette onweer en regen. Binnen twee seconden doorweekt. Tegen mijn vrouw zei ik dat wij door de bossen moesten rennen, niet over de velden, want dan ben je een doelwit van de bliksem, Bij een tunneltje, dat voor plaatselijke bewoners was, liet ik mijn vrouw en hondje schuilen, op een veilig punt. Ik rende verder naar de auto. Eerst de blower aan, want de ramen besloegen meteen. Toen rijden. Zelfs bestuurders in 4 wheel drivers waren in paniek. Putten in de wegen sloegen eruit. Zo niet, dan ontstonden daar scheuren in de wegen. Daar kwam ik dan aan met onze Cliootje. Zicht van twee meter. Maar niks hield mij tegen om mijn vrouw en hondje te halen en het Cliootje reed dapper door het water heen. Kortom, een foto, waar ik elke seconde nog voel. p.s. Cliootje hebben wij nog steeds, van de zomer twintig jaar oud ;-)