All by myself

Twee weken geleden samen met mijn vrouw een weekendje weg, omgeving Apeldoorn. Het was nazomer, dus lekker genoten van de natuur op de fiets en te voet. Voor de zondagochtend besloten we een poging te wagen om burlende herten te spotten, het seizoen was inmiddels begonnen. Dus 06:15 uur de wekker, klein stukje rijden en daarna wandelen naar een observatiepunt. Daar aangekomen, net ná zonsopkomst, zagen we dat we niet de enigen waren die dit idee hadden. Er stonden al zo’n 15 mensen in de hut (wat raar was, want vóór zonsopkomst mag je daar helemaal niet komen…). Maar goed, er was nog een plekje vrij en turend naar het westen zagen en hoorden we al snel een burlend hert. Een foto gemaakt, maar voor een echt knappe foto heb ik niet genoeg zoomlens. Dat hoefde ook niet, want ik was veel meer geïnteresseerd in de andere kant van de hut, de magische zonsopkomst in het oosten. En daar stond ik dan, all by myself aan de andere kant van de hut te genieten van al het moois voor me. En met de geluiden van de burlende herten achter me waande ik me voor even in Afrika.