First look of Svalbard

“Eerste Aanblik” – Svalbard, 2024 Een heel ander beeld dan jullie van mij gewend zijn. Maar dit beeld hoort bij mijn meest bijzondere reis ooit — vorig jaar, samen met mijn gezin én mijn vader, die leeft met dementie. Hij wilde nog één keer op reis. Naar een plek die hem fascineerde. Dus vertrokken we samen op een cruise naar Noorwegen, de Noordkaap en uiteindelijk: Svalbard. Deze foto maakte ik in de vroege ochtend, toen we Svalbard voor het eerst zagen verschijnen aan de horizon. De zee kalm, de lucht zwaar en grijs, een dunne lijn tussen water en hemel. Een leegte die niet leeg voelde. Voor mij werd dit beeld een abstracte weergave van wat dementie is. Vaag, stil, schijnbaar zonder richting — maar toch met zoveel lagen, zoveel schoonheid, zoveel herinnering in stilte verpakt. Juist nu, terwijl ik werk aan een Vaderdagcadeau voor hem, ben ik opnieuw in deze beelden gedoken. De reis was intens. Zo intens, dat ik het pas nu aandurf om er écht naar te kijken. En opnieuw fluistert dit beeld tegen me: zelfs in de leegte schuilt betekenis. Zelfs als het licht nauwelijks zichtbaar is, is het er. Altijd ergens.