The stillness of scale

Op de Faeröer eilanden zie je hoe mens en natuur elkaar raken. Die berg schiet bijna recht omhoog, net een piramide, en de kleine witte huisjes eronder lijken totaal te verdwijnen in het landschap. Oude stenen muurtjes lopen als lijnen door het gras en leiden je oog naar de kliffen en de donkere zee. Wat me vooral trof was de stilte. Alleen het geluid van de golven en de wolken die langs de top trokken. Je voelt ineens hoe klein je eigenlijk bent, alsof de tijd hier gewoon stilstaat. Als print haalt dit beeld diezelfde rust en grootsheid in huis. Het brengt de ruige kant van de natuur op je muur en geeft je dagelijks dat besef dat er nog plekken zijn waar stilte en natuur de dienst uitmaken.