Ochtendnevel in november

Tijdens een rustige wandeling langs het water werd ik verrast door de stilte en de zachte nevel die alles omhulde. De wereld leek even stil te staan. Terwijl ik genoot van het uitzicht, vloog er een meeuw een paar keer voorbij—alsof hij precies wist waar de camera was. Hij cirkelde boven het water, dook laag en verdween weer in de mist, om even later opnieuw op te duiken. Het voelde bijna alsof hij poseerde, als een model dat zijn moment koos. Een klein, spontaan tafereel in een verder verstilde omgeving. Soms zijn het juist die onverwachte ontmoetingen die een wandeling bijzonder maken.