Ochtendwaker van Ouddorp

In de kille stilte van een Ouddorpse herfstochtend staat Het Westhoofd als een eenzame wachter in het duinlandschap. De lucht hangt zwaar, een deken van grijs die het zachte licht van de vuurtoren nog krachtiger laat ogen. Het zand is koud, de begroeiing stil, alsof alles even de adem inhoudt terwijl de toren onverstoorbaar zijn eeuwige taak vervult: licht brengen in een wereld die nog net niet ontwaakt.