mooi bomenlaantje met mist

Langs deze stille weg, waar de bomen als wachters staan en het eerste licht zacht door de bladeren valt, ontwaakt de wereld in een fluistering van goud en nevel. Hier lijkt de tijd te vertragen; elke stap verdwijnt in een zachte sluier van ochtendmist, alsof de horizon zelf haar geheimen nog even voor zich wil houden. In deze tunnel van groen en stilte wordt het gewone bijzonder, en draagt de stilte verhalen van herinneringen die nog moeten ontstaan. Wie hier wandelt, wordt even deel van een droom — een plek waar de dag zich langzaam ontvouwt en de ziel zich herinnert hoe het voelt om adem te halen in puur geluk.”