Au bord du calme

Aan de rand van Lago di Braies ligt de ochtend nog open. Het water houdt het licht vast alsof het iets kostbaars is, en de Seekofel verschijnt langzaam uit zijn eigen stilte. De bank aan de oever staat er eenvoudig bij, niet om te imponeren, maar om te wijzen: hier is een plek om te blijven, al is het maar voor een enkele ademtocht langer. Het is zo’n moment waarin niets hoeft en alles toch even klopt