Rode Vuurvlinder

rode vuurvlinder (Lycaena hippothoe) De rode vuurvlinder is sinds 1946 uit Nederland verdwenen en is daarmee de eerste in Nederland uitgestorven soort. Familie blauwtjes (LYCAENIDAE) meer informatie over deze familie » Kenmerken Voorvleugellengte: circa 17 mm. De bovenkant van de voorvleugel van het mannetje is donkeroranje met een roodviolette glans. Bij het vrouwtje is de bovenkant van de voorvleugel dof oranje met bruine vlekken; de postdiscale vlekken volgen elkaar op in een bijna rechte rij met een boog. De bovenkant van de achtervleugel is bruin met een oranje band langs de achterrand. De vlekken op de onderkant van de achtervleugel zijn even klein of iets kleiner dan die op de voorvleugel; alleen de achtervleugel heeft soms een onvolledige oranje band langs de achterrand. Gelijkende soorten Bij de grote vuurvlinder is de onderkant van de achtervleugel lichtblauw met een oranje band langs de achterrand. Bij het morgenrood is de onderkant van de achtervleugel lichtbruin met opvallende witte vlekjes. Voorkomen De rode vuurvlinder is sinds 1946 uit Nederland verdwenen; het is de eerste standvlinder die uit Nederland verdween. Aan het begin van de twintigste eeuw kwam de rode vuurvlinder verspreid over het land lokaal voor. De dichtstbijzijnde populaties bevinden zich in de Ardennen en de Eifel. Habitat Schrale tot matig voedselrijke, vochtige of natte graslanden. Waardplanten Vooral veldzuring, maar ook schapenzuring. Vliegtijd en gedrag Begin juni-eind juni in één generatie. Levenscyclus Rups: eind juni-eind mei. De soort overwintert als halfvolgroeide rups in de strooisellaag. De verpopping vindt plaats dicht bij de bodem