Icarusblauwtje (Polyommatus icarus)

De bovenkant van de vleugels is bij het mannetje blauw, bij het vrouwtje bruin, soms met sterke blauwe bestuiving, maar er komen ook zuiver bruine vrouwtjes voor. Op de onderkant van de voorvleugel staan twee wortelvlekken. De vlekken op de onderkant van de voor- en achtervleugel zijn even groot. De franje is zuiver wit. Je kunt ze voornamelijk vinden op graslanden, langs bosranden, wegbermen e.d.. Het Icarusblauwtje is samen met het Boomblauwtje verreweg het algemeenst in de Benelux. De eitjes worden tussen de bloemen van de waardplanten afgezet. De rups van het Icarusblauwtje wordt tot 13 mm lang en is lichtgroen met lichte rug en zijstrepen. De waardplanten voor deze vlinder zijn de vlinderbloemigen. Hier een aantal van de waardplanten: onderandere gewone rolklaver , kattendoorn, luzerne en de witte klaver. Het icarusblauwtje past zich goed aan aan veranderende situaties en is hierdoor in staat in veel landschappen te overleven. Ze vliegen altijd in twee, en soms in drie, generaties per jaar.