zilveren maan

zilveremaan Het andere herintroductieproject heeft betrekking op de Zilveren maan (Clossiana selene), een soort van de groep Paarlmoervlinders, die in Nederland in twee generaties per jaar vliegt, namelijk half mei/juni en half juli/augustus. De vlinders liggen hun eitjes op het Moerasviooltje (Viola palustris) en andere wilde Viola-soorten. Een rups heeft meer dan één plant nodig om te kunnen volgroeien en is in staat om binnen een straal van één meter een nieuwe voedselplant op te sporen. Groeien er minder van deze waardplanten, dan heeft de rups een vergrote kans om te verhongeren of gepakt te worden door een predator. Na circa vier weken verpoppen de rupsen, om twee weken later als vlinder te voorschijn te komen. De rupsen van de tweede generatie overwinteren in het veenmos en verpoppen pas in het volgende voorjaar. De Zilveren maan kwam vroeger vrij algemeen in Nederland voor, tegenwoordig wordt de soort nog gevonden in Noordwest-Overijssel en - in kleinere populaties en steeds in natuurreservaten - verspreid in Friesland, Drenthe, het Utrechts-Hollandse veenweidegebied en in de buurt van Nijmegen. De herintroductie van de Zilveren maan heeft plaatsgevonden in 1993 in het schraallandgebied van De Meije, vlak ten oosten van de Nieuwkoopse plassen. Dit gebied is in de afgelopen jaren sterk onderhanden genomen om de natuurwetenschappelijke waarden ervan te vergroten. Zo is de waterkwaliteit aanzienlijk verbeterd en zijn delen afgeplagd, wat juist voor het Moerasviooltje heel gunstig heeft uitgepakt en waarmee aan een belangrijke voorwaarde voor de herintroductie van de Zilveren maan is voldaan. In twee fasen zijn er in totaal 79 vlinders uitgezet; in de eerste jaren is de populatie flink gestegen, waarna de aantallen - net als in niet-uitgezette populaties - meer gingen fluctueren. In 2001 zijn twintig exemplaren van de Zilveren maan uitgezet in het natuurgebied Ilperveld. Gegevens over de resultaten van deze herintroductie waren nog niet beschikbaar. Een derde recente herintroductie, namelijk in 1995 van de Bosparelmoervlinder (Mellicta athalia) bij Schipborg in Drenthe, is mislukt. Waarschijnlijk was de uitgezette populatie te klein om levensvatbaar te zijn en/of kon er geen uitwisseling met andere populaties in de verdere omgeving plaatsvinden. Deze soort, waarvan de rupsen vooral foerageren op Hengel (Melampyrum pratense) komt in Nederland alleen nog maar op de Veluwe voor. bedankt voor de reactie`s en tips op min foto`s. gr leen