Schelpjes op tekentafel

Een duidelijkere uitleg over het waarom van een fot ben ik zelden tegengekomen. En zoals je het omschrijfr valt er ook niks meer tegenin te brengen. Na het lezen van de uitleg moet ik mijn opmerking over het wnijden maar weer intrekken ;) Gr, Remco

David, jouw commentaar stond er nog niet toen ik mijn uitleg schreef, dus ik had dat op dat moment nog niet gelezen, maar je hebt het dus goed gezien.

Nou, daar gaat hij dan, Remco. De vorm van schelpen bij elkaar is een asymmetrische grillige vorm, waarin 2 richtingen duidelijk te zien zijn, die door de liggende schelp links, schuin -maar dichtbij horizontaal- en die door de twee andere schelpjes -schuin naar links omhoog. Behalve de schelpen is er nog een bepalend element in de foto, namelijk de lijnen op de tafel. Die lijnen op de tafel bestaan uit een aantal krassen die dezelfde hoek maken met de horizon als die van de liggende schelp, alleen de andere kant op. De meer verticale krassen wijzen allemaal in de richting van een verdwijnpunt dat recht boven de plaats van de schelpen ligt. Ze hebben ook ongeveer dezelfde helling als de schuine richting door de twee schelpen, alleen ook weer de andere kant op. Je krijgt zo twee zigzaggende bewegingen in de foto, de ene begint rechts onderaan, botst links op een derde van de hoogte tegen het kader en gaat dan door door de schelpen. De andere begint onderaan, eigenlijk over de volle breedte, gaat in de richting van de groep schelpen, en buigt dan af naar links door de schelpen heen. Dan is er ook nog de schaduw van de schelpen en de lichtvlek op de tafel. Die moeten allebei de ruimte hebben, de lichtvlek is belangrijk voor de sfeer van de foto, en is ook de tegenhanger van de schaduwvlek, en hij ligt ongeveer op de plaats waar de bijna horizontale richtingen tegen het kader botsen. De schaduwvlek hoort bij de schelpen, en vormt hun basis, en is ook belangrijk voor de sfeer. De lichtvlek is ook de tegenhanger van de lichte delen van de schelpen (door de lichte toon), en van de donkere hoek rechtsboven (door de plaats), linksonder tegen rechtsboven, ongeveer via de richting van de onderste schelp. Bovendien ligt het centrum van de compositie volgens de klassieke regel op tweederde van de onderkant een eenderde van rechts. (De regel luidt dat je je onderwerp plaats op één van de snijpunten van de lijnen die krijgt als je horizontaal en verticaal het vlak in drieën verdeelt).

Ik heb zo'n gevoel dat het Friep juist vooral om de lijnen gaat. De krassen in de tafel spelen hierbij een cruciale rol, deze versterken de asymmetrie in de foto. Daarnaast vind ik juist de tegenstelling van de ronde vormen van en schelpen t.o.v. de horizontale en verticale lijnen (en dus hoeken) spannend.

Ik wordt wel een beetje nieuwsgierig nu ;) Gr, Remco

Volgens mij heeft hij dat stuk tafel hard nodig. Zou wat missen met een stuk eraf. Leg ik nog wel eens uit.