vervelen...d?

Zooooo vervelen....d, vandaag had niemand tijd om te spelen… Afgelopen nacht was er een zware regenbui geweest en iedereen had het veel te druk met herstellen van wat de storm aan schade had achtergelaten. Zweef zat bovenop de kogeldistel zich in z’n eentje te vervelen. Hij had alles al geprobeerd om zichzelf bezig te houden, had op de kop gevlogen en salto’s gemaakt in de lucht, maar niemand die naar hem keek hoe knap hij dat kon. Hij had boter kaas en eieren gespeeld, maar flauw genoeg won hij steeds van zichzelf, en ook mens erger je niet is niet leuk als je het niet met je vrienden kunt spelen. Had z’n buikje al rond gegeten net zolang tot hij geen pap meer kon en had de grootste boer gelaten waar anderen voor geapplaudisseerd zouden hebben maar ook dat was nu niet leuk bijna gênant zelfs en keek om zich heen of niemand het gezien of gehoord had. alles had hij al geprobeerd maar had uiteindelijk nergens meer zin aan, Ook was hij al verscheidene keren de heide op gevlogen om te kijken of de roodborst tapuit misschien tijd had om een potje te schaken, maar deze was met z’n vrouw en kindertjes naar de boom in het uiterste puntje van de heide gevlogen. hun nest was volledig verwoest door de storm, en zocht daar rond een oude boom naar alle mogelijke takjes en wolletjes om een nieuw nestje te maken voor een enigszins geriefelijk plaatsje voor de nacht. Ook zocht hij kleine tor op en vroeg hem of hij met hem hide and seak wou gaan spelen, maar vanwege het zware weer moest kleine tor nodig het dak van z’n huisje herstellen waar de harde bui een gat in was geslagen en daardoor torrenvrouw en al z’n torrekindertjes ‘s nachts tot hun knieën in het water hadden moeten staan. Ook Konijn had geen tijd gehad z’n holletje was die nacht onder gelopen, en dus moest hij vele malen met een klein emmertje naar beneden in z’n gangenstelsel om al het water te hozen. Zweef had een poosje staan kijken, maar was weer weggevlogen. Hij vloog weer naar de kogeldistel zuchte verveeld en wandelde voor de zoveelste keer erom heen. Ik ben de enige die niets te doen heeft, iedereen heeft het zo druk… …. ….. Ineens ging hem een lichtje branden. hij hief z’n kopje op en riep uit ”ik hoef me helemaal niet te vervelen” hij startte z’n vleugels en vloog op volle snelheid naar het huisje van kleine tor. “Ik kom je helpen” zei hij met een brede glimlach in het enigszins verbaasde gezicht van kleine tor en samen herstelden ze het dak van hun kleine huisje. Zweef had de smaak nu goed te pakken en spoorde ook kleine tor aan om naar het hol van konijn te gaan om samen het gangenstelsel leeg te hozen. Zo gezegd zo gedaan. Familie konijn stond binnen een mum van tijd weer droog toen zweef, kleine tor en meneer konijn zich naar familie roodborst tapuit snelden meneer konijn had heerlijk zacht donshaar bij zich zorgvuldig gesponnen door z’n vrouw en zo hadden ze binnen geen tijd gezamenlijk een nieuw nestje gebouwd en de kleine tapuitjes konden weer lekker warm liggen. De dieren lachten naar elkaar en bedankten elkaar en gingen ieder weer naar hun eigen huis. Later zat zweef weer op de kogeldistel .....en glimlachte breed….