hageheld vrouwtje.

de temperatuur daalt eindelijk weer iets en iedereen wordt weer een beetje actief na een zware lome warme dag, waar je armen voelden als stroop, en je benen alsof er honderd kilo aan elke kant mee gezeuld moet worden. wat je via je mond aan vocht erin giet verdampt rechtstreeks via je vele poriën weer... onbegonnen werk haast. de zon is al onder, maar nog eventjes de heide op, maar niet zonder m'n camera... je weet maar nooit immers. ineens naast de zoemende muggen een enorme herrie... het was alsof er een grasmaaier rond m'n hoofd vloog, ik kreeg d'r kippevel van.... ik wou het iets wat dit geluid produceerde wegslaan.... maar bedacht me nog net op tijd. wat was dat iets? en ik besloot het te volgen en rende in een drafje achter dit "ding" aan tot het midden in de (jawel) braamstruikjes tot stilstand kwam. nu kwam het volgende; een enorme oranje vlinder ontvouwde haar vleugels voor mijn ogen... maar op een haast onmogelijke plek om te komen (in zomerkleren natuurlijk) en veel te weinig licht of course hoe kan het anders. en nu...? heel voorzichtig (kan dat dan???) de braamstruik door geboenderd tot ik zo goed en kwaad als het kon vlak bij deze enorme vlinder kwam iso omhoog? nee nog niet genoeg om een "onbewogen" foto te maken (extra handicap waren al die hongerige muggen die van de gelegenheid gebruik maakten...:() gelukkig was ze heel geduldig en vond dat gehannis van mij niet storend. technisch is deze foto een hoop gepruts niets klopt... maar ik heb wel een aardig plaatje, mijn motto is als het niet kan zoals het moet.... moet het maar zo het kan! dus zo moet je deze foto maar zien:) de foto wou niet zonder flits... dus een hageheld dametje geflitst op de groevenbeekse heide. en ik... ga nu m'n schrammen en muggebulten verzorgen. groetjes pippah