Interieur II

Interieur In dit met boeken volgestouwd vertrek Heb ik steeds minder anderen van node, met al mijn aan de dood ontstegen doden iedere nacht stilzwijgend in gesprek. Bij wie is wat ik liefheb nog in trek? Het meeste is al eeuwen uit de mode. Van wat ik deed, uit nood of om den brode, rest enkel de grandeur van het echec. Maar ook al bood het leven nog zoveel Waar ik mijn tanden op heb stukgebeten, éen regel, en de wereld raakt vergeten, éen rijm, en het verscheurd heelal wordt heel: alleen achter mijn schrijftafel gezeten heb ik opnieuw aan heel de schepping deel. Ode aan de grootste dichter van Nederland: Jean Pierre Rawie Info: Zag vandaag ineens zulk mooi licht in de glazen stolp van de cognackaraf in onze bibliotheek. De kasten staan daar gevuld met vooral poëzie en kunstboeken, ineens kwam er een van mijn dierbaarste gedichten naar boven van Jean Pierre Rawie. Camera gepakt mijn nieuwste 100mm Canon macrolens erop gezet, et voila!