end of a giant III

"Massive attack" Plots zijn we overal tegelijk. Een furieuze golf van scherpe kaken overspoelt de kever en valt van alle kanten tegelijk aan. Zelfs een gezond exemplaar zou geen schijn van kans maken. Bij aanval en verdediging worden we één collectief organisme dat slechts 2 opties kent: overwinnen of vechten tot de dood. De omsingelende groep bijt zich vast en haakt zich plat tegen de grond om het slachtoffer te beletten er vandoor te gaan. Anderen zoeken de zwakke plekken tussen de schilddelen en gewrichten en vallen deze aan met al hun bijtkracht. Een derde groep bewaakt de onmiddellijke omgeving zodat de rest ongestoord zijn gang kan gaan. Zelfs een grote, agressieve Hornet wesp houden we aan de grond en delft het onderspit. Elk dier, dat niet het strijdtoneel kan ontvluchten, moet het afleggen tegen de massale aantallen van onze soort. Wie geen ondoordringbaar schild zonder zwakke plekken heeft zal uiteindelijk overwonnen of verjaagd worden. Nu ben ik agressie, een onstuitbare vechtmachine... De kever zal 'ontmanteld' en in stukken naar het nest gebracht worden. Na een paar uur zal aan deze omgeving niet meer te zien zijn wat er zich afgespeeld heeft. Die kale fotograaf heeft op verschillende manieren onze efficiënte samenleving kunnen bekijken en er foto's van nemen. Wij zijn het schoolvoorbeeld van de slagzin: "Eendracht maakt macht" Ondanks ons voorbeeld zal zijn soort er niet in slagen dezelfde collectieve ingesteldheid te verwerven. Dit zal uiteindelijk hun ondergang betekenen. Vanonder de as van hun verwoestend gedrag zullen wij tevoorschijn kruipen en verder bouwen aan de uitbreiding van onze soort nadat zij van het aardtoneel verdwenen zijn... Hopelijk laat deze serie zien dat we niet zomaar een hoop vervelende, kruipende beestjes zijn die zonder meer moeten verdelgd worden. We kunnen gerust naast elkaar leven ;) See ya! Grtz, Sigourney