Het pad van een mijnwerker

Het verhaal begint links bovenaan. Daar begon een heel klein larfje van de mineermot zich een mijngangetje te knagen door een rijstebrijberg van bladmoes. De groei van het beest meet je af aan het breder worden van de vraatgang. Om onnaspeurlijke redenen vreet ie een vorm die op een letter W lijkt. Het pad eindigt bij het lichte ronde vlekje. Dat markeert de plaats waar het dier na zijn verpopping het luchtruim kiest, zijn hormonen achterna. En dat zwarte streepje dan? Allemaal keuteltjes, want wat er voor in gaat, komt er van achteren deels weer uit.