Versierd door moeder natuur

Door privé omstandigheden heb ik bijna een compleet seizoen gemist. Een paar keer kon ik gelukkig nog op pad, maar de komende tijd hoop ik weer iets vaker. Voor de liefhebber .......... The Making Off Gevoelstemperatuur -12 en daar lig je dan. De natuur slaapt nog en alleen mijn ademhaling verstoort de serene rust. De grond in mijn favoriete heidegebied is bevroren en de kleine wereld is wit versierd met prachtige ijskristallen. Met slechts een paar uur slaap moet ik eerst maar even wakker worden met een lekker kopje koffie. Onontbeerlijk voor mij om elke vorm van chagrijnigheid voor te zijn. Al snel vind ik mijn mini landschapje met schitterende ijskristallen. Languit op mijn buik zoek ik naar iets moois en ineens zie ik ze staan. Mooie versierde haarmosjes en de doosjes zijn al deels open. Verspreid door de wind zullen de sporen hun werk doen. Een garantie dat ze hier volgend jaar weer zullen staan ….. die doosjes op een steel. Ik tuur door mijn hoekzoeker en kijk of ik een mooie compositie kan vinden. Die vind ik maar het licht is niet echt mooi en ik moet wachten tot de zon haar werk komt doen. Nog maar een kopje koffie terwijl de natuur langzaam ontwaakt. Mijn oren en vingers smeken me om de ijsmuts weer op te zetten en de handschoenen aan te doen. Waarom doe ik dit ook alweer ……… brrrrr …….. rust en ontspanning en lekker creatief bezig zijn toch? Een robin op een tak fluit me vrolijk toe. “Zeg jij daar ……. met die maffe ijsmuts, sjaal, dikke wanten en driedubbele kleding ……… koud hé “? Geen idee hoe deze robin weet dat ik drie laagjes draag (thermo onderbroek, skibroek en daarover nog een regenbroek). En dan ineens trekt de lucht open en begint heel langzaam de zon te schijnen. Snel terug naar mijn camera en mijn niet al te comfortabele ligpositie. Een statief werkt hier niet, dus ik moet alles uit de losse hand doen. Handschoenen weer uit, muts af en daar verschijnt ineens de zon in mijn foto. Snel zijn nu, want het duurt vaak maar heel even. Na zo’n dertig seconden is de zon weer weg en moet ik wachten op de volgende zonnestralen. Tien minuten later begint ze weer te schijnen en krijg ik de kans om een mooie serie te maken en dan smelten alle kristallen. Ik pak mijn handeltje in en loop langzaam richting auto. Ja, het was weer genieten vandaag. Eens kijken of mijn huis al ontwaakt is.