Zaadkapsel van de Sierui

De sierui heeft, net als vele andere bolgewassen, een beperkte vegetatieperiode. Net als in een tijdversnelling, loopt ze uit, bloeit al snel en wisselt direct daarna alweer in haar rustfase. Haar aanwezigheid duurt geen 3 maanden. Afhankelijk van de soort worden sieruien van enkele centimeters tot 1,5 meter hoog. Uit één bol, zelden vlezige wortels, lopen stevige rechtop groeiende stengels met rechte of gebogen blaadjes met een linialen tot riemachtige vorm. Bijna alle looksoorten verspreiden het typische uiaroma als er over de blaadjes gewreven wordt. Ze zijn al bijna verwelkt als de sierui begint te bloeien. De bloemen zijn klok-, ster-, of bekervormig in geringe of in grote hoeveelheden half of kogelvormig gevormd. Voordat ze beginnen te bloeien verstoppen ze zich achter een schermblad, dat kort daarna indroogt. De kleuren van de bloemen zijn levendig en al van verre zichtbaar. Vroegbloeiende allium bollen verschijnen reeds in april en late soorten kunnen nog in de gouden herfst bloeien. De enorme bloemballen van tot wel 25 cm wekken de interesse van insecten. Bijen en hommels zijn regelmatige gasten. Na de bloei ontstaan zaadkapsels met zwart zaad. Deze blijven nog lang als vruchten aan de plant en zien er in vergane toestand nog erg attractief uit. Ze kunnen eraf gehaald worden en als decoratie in huis worden gebruikt. Nadat het zaad rijp is, sterft het bovenste gedeelte van de plant af. De bollen rusten zo tot het volgende voorjaar in de grond.