Larven van de Gaasvlieg met een heleboel bladluis

De larven zijn te ontdekken aan hun nogal vreemde wit-grauwe uiterlijk. Rechts bovenin - tussen het groen en op de licht gekleurde bladluizen - is zo'n larve goed te zien en tussen dit luizengewoel bevinden zich meerdere larven, te zien aan de grauwe poten tussen de luizen. De ontzettend kleine larve van de Gaasvlieg ziet er qua uiterlijk heel vreemd uit. Ze is met het blote oog haast niet te zien. Als doorzichtig frommeltje komt ze uit haar ei gekropen. En onmiddellijk dient die onstilbare honger zich aan, de drang zich vol te vreten. Het is maar goed dat haar moeder haar ei op een steeltje heeft gezet, anders zou ze ongetwijfeld haar pas uitgekomen broers en zussen met huid en haar opeten. Voortschrijdend inzicht van mama Gaasvlieg, en meteen een uniek verschijnsel in de dierenwereld, die gesteelde eitjes. Als larve lijkt ze nog in niets op haar gevleugelde, groene ouders. Ze ziet eruit als een plat, ruitvormig rupsje met 6 pootjes en opvallend grote kaken. Ze zijn gebogen, een soort slagtanden, maar dan hol van binnen. Ze heeft ze immer in de aanslag, fier vooruitgestoken. Klaar om haar favoriete prooi te doorboren en leeg te zuigen. Zacht, sloom en vol proteïnen, daar moet haar maal aan voldoen. De bladluis staat op haar weekmenu. De jonge Gaasvlieg jaagt niet op een bijzonder spannende manier. Ze loopt over een blaadje, stuit op een bladluis, prikt haar kaken erin, tilt hem op, en begint te zuigen. Simpel, doch doeltreffend. Het spartelende luisje wordt compleet leeggezogen. En daarna doet de gaasvlieglarve iets opmerkelijks. Met het lijkje van de luis nog aan haar kaken gespiest, werpt ze haar kop achterover, en veegt haar kaken af aan haar achterlijf. Het karkas blijft hangen tussen de rechtopstaande haren op haar rug. Aangezien ze in haar larvenstadium honderden bladluizen verorbert, ziet ze er na een tijdje uit als een wandelend rariteitenkabinet. Niet alleen lijkjes van complete bladluisfamilies draagt ze op haar rug, maar ook ander organisch materiaal, zoals haar eigen vervellingen en stukjes blad. Waarom? Dit doet ze onder meer om vijanden af te weren. Ze ziet er bizar uit, niet eetbaar uit en ze ruikt naar de dood. Vogels slaan haar liever over. Begrijpelijk. Even groot zien.