Sierlijke Gaasvlieg heeft een duister verleden

Even groot zien. Geen spoor meer te bekennen van dat ‘platte rupsje’. Ze is nu een slank, sierlijk insect met twee paar doorzichtige vleugels, die ze in rust als een doorzichtige tent over haar achterlijf plaatst. De uitgeharde aders door de vleugels kleuren langzaamaan groen, dezelfde kleur als haar lijfje. Waar ze als larve onopvallende oogjes had, kijken nu twee uitpuilende facetogen de wereld in. Door de metaalachtige glans kleuren ze prachtig geel en groen met tinten koper. Hier heeft ze haar bijnaam goudoogje aan te danken. Haar vliegkunsten zijn niet bepaald om over naar huis te schrijven. Het gaat langzaam, onhandig fladderend. Snelle wendingen maken is er ook niet echt bij. En dat is niet handig als je zoveel vijanden hebt als de Gaasvlieg. Kikkers, vogels, spinnen, andere insecten en zelfs sommige zoogdieren. Door haar onbenullige manier van vliegen en algehele trage voortbeweging is ze geen ster in vluchten. Dat doet ze dan ook niet heel snel, zelfs niet bij naderend gevaar. Steken kan ze ook al niet, dan blijven er niet veel mogelijkheden over. Door vooral ’s nachts actief te zijn, ontwijkt ze wel een paar dieren die verlekkerd op haar loeren. Maar vleermuizen, bijvoorbeeld, tja die jagen in het donker. Maar ze kan de ultrasone geluiden van vleermuizen waarnemen met speciale minuscule gehoororganen onder haar voorvleugels. Wanneer ze het fladderende zoogdier hoort naderen, laat ze zich prompt uit de lucht vallen. Verder verspreidt ze een naar luchtje om beesten op afstand te houden. Ze eet als volwassen Gaasvlieg trouwens ook wel bladluizen, maar haar bijnaam ‘bladluisleeuw’ slaat toch meer op haar jonge zelf; haar duistere verleden (zie vorige foto en informatie). Al met al is ze, ondanks haar brute levenswijze, een graag geziene gast in tuin en kas.