The last flower

Toen ik met mijn fiets op een avond in het bos aankwam, zag ik dat bijna al de pinksterbloemen verwelkt en afgebroken waren, deels door de felle wind maar ook door de houthakkers die daar bezig waren met de omgevallen bomen van de vorige storm op te ruimen. Dus de kans dat ik een oranjetipje op een pinksterbloem zou tegenkomen was zo goed als nihil Ik ben dan nog wat verder gewandeld maar er was niets meer te zien. Toen ik mij omdraaide om naar huis terug te keren zag ik plots aan de andere kant van het pad nog één bloempje staan, en er zat toch wel een oranjetipje op zeker. Dit was eigenlijk een zeer emotioneel moment, daar zit je dan voor het enige bloempje dat nog recht staat dat het vlindertje heeft uitgekozen om de nacht door te brengen.