Dactylhoriza fuchsii

Oftewel Bosorchis. Deze heeft een bijzonder verhaal: In de jaren 90 van de vorige eeuw kocht een vriend van mij een stuk bos van zo'n 60 are. Op zijn uitnodiging ben ik toen een keertje gaan kijken. Ik ontdekte al snel dat er een aantal orchideeën in zijn nieuwe aanwinst te vinden waren. Één polletje moest ik van hem meenemen omdat hij bang was dat het sowieso vertrapt zou worden vanwege werkzaamheden. Aanvankelijk wilde ik dat niet omdat ik wist dat het uitgraven van orchideeën niet hoort en omdat ik ook niet wist of de grond van onze tuin geschikt zou zijn. Wij woonden daar wel al een tiental jaren en hadden nog nooit kunstmest, pesticiden of andere zogenaamde verrijkingsmiddelen gebruikt. Na lang aandringen besloot ik om de gok te wagen. Ik nam de pol met een behoorlijke kluit aarde mee naar huis. Daar kreeg deze pol een plekje en groeide in een aantal jaren uit tot meerdere bloeiaren. Onze oudste dochter, die toen nog thuis woonde, had groene vingers en wilde onze tuin Zevenbladvrij maken. Dus moest de orchidee een nieuwe plek krijgen welke al Zevenbladvrij was. Er werd een middel gekocht absoluut biologisch afbreekbaar. Het Zevenblad kwijnde weg en we lieten dit stuk 6 weken liggen voordat we de orchideeënpol verplaatsten. Echter na het verplaatsen ging het fout. De eens zo prachtige pol kwijnde langzaam weg en na 3 jaar was de orchidee helemaal verdwenen. Dat vond ik héél erg. Maar toen........ Tijdens een grasmaaibeurt van het gazon, door onze oudste dochter, waar nooit kunstmest of andere hulpmiddelen gebruikt waren, kwam onze dochter naar binnen en vroeg mij om naar het gazon te komen. Wat had zij ontdekt? Een inimini orchideetje van nauwelijks 2 cm. Dat moest een zaailing zijn. Ik vond dat wel héél bijzonder. Een orchideeënzaadje kan er wel 5 a 10 jaar over doen om tot zulk een plantje uit te groeien. In het gazon met spelende kinderen kon ik dit niet laten staan. Dan zou het zo vertrapt en vernietigd worden. Dus wederom een flinke pol uitgegraven en het orchideetje een nieuwe plek achter gaaswerk gegeven. Daar staat het nog steeds en bloeit ieder jaar opnieuw. Dat vind ik wel héél bijzonder................