Wilde Weit

Een plant uit de Bremraapfamilie en een "neefje" van de Ratelaar. Het is een half-parasiet. Dit plantje kan heel moeilijk met haar wortelsysteem voedingszouten uit de bodem opnemen en heeft hier een oplossing voor gevonden: Ze groeien met de wortels als het ware in het wortelsysteem van granen, wilde granen en grassoorten. Daar halen ze het water met de daarin opgeloste voedingszouten uit. Ze hebben zelf bladgroen en assimileren zelf. Een echte parasiterende plant heeft géén bladgroen en gebruiken het organisch voedsel van hun gastheer. Bremrapen hebben géén bladgroen en zijn dus volledige parasieten.Een andere bekende halfparasiet, welke vooral rond Kerst/Nieuwjaar in de belangstelling staat, is de Maretak. Wilde Weit heeft roze-paars gekleurde schutbladeren. De echte bloem is geel/roze-paars. De plant is in Nederland zeer zeldzaam en komt eigenlijk maar op één plek in het wild voor. Dat is op de Kunderberg, mijn achtertuin.... Haar zeldzaamheid is vooral te wijten aan het feit dat Wilde Weit door haar parasitisme uit de akkers vermeden werd. De zaden van Wilde Weit bevat de giftige stof Aucubine en dat wil men niet in het brood hebben. Er zijn akkers met graan aangelegd speciaal voor het behoud van dit plantje. In mijn woonplaats bevindt zich de laatste bestendige groeiplek (in het wild) van dit toch fraaie plantje. Bedankt voor de reacties op de Pyamawants. Ik ben tot half augustus (16) afwezig. Blijf gezond en tot ziens!!!