Portret van een Grauwe Schildwants.

De grauwe schildwants, ook wel grauwe veldwants genoemd, komt oorspronkelijk uit Midden-Europa, maar zien we tegenwoordig in heel Europa. Grauwe schildwantsen zijn 13 tot 16 mm groot en kunnen makkelijk worden herkend aan hun antennes. Deze zijn heel duidelijk zwart wit geblokt. Het dier is van boven gemarmerd van kleur, grijs/bruinig, en aan de zijkant zwart-wit geblokt. De onderkant is wit/lichtroze met zwarte stippen. De dieren beschikken over een steeksnuit. Deze snuit is van bovenaf niet te zien, omdat de snuit tegen de onderkant van het lijf ligt. De snuit wordt gebruikt om voedsel op te zuigen uit planten, zoals prunus, meidoorn, lijsterbes, hazelaar, braam en klimop. Verder zuigt de wants sappen uit dode insecten. De wants hebben geurklieren, die als bescherming tegen roofdieren moeten dienen. Als verdediging kunnen ze een bitterzoet ruikende stof uitscheiden. De grauwe schildwants is overdag een actief insect, maar wel een slechte vlieger. Hij vliegt traag en luid zoemend. Bij de landing komt hij vaak op de rug terecht. De bitterzoete vloeistof die de wants bij verstoring uitscheidt is gebroken wit van kleur en bij consumptie door de mens licht giftig. Bij nimfen, de jonge wantsen, bevinden de geurklieren zich op de rug; bij adulte, de volwassen insecten, aan de onderzijde van het borststuk. Bron: internet. PS. met de groeten aan P