🍄 Kop Op! 🍄

Ergens tussen het mos en een verdwaalde dennennaald stond hij, klein, fris en vol ambitie. De rest van het bos lag nog half te dutten onder een deken van dauw, maar deze jonge zwam had duidelijk andere plannen. Met z’n hoedje nog wat verfrommeld van de nacht, richtte hij zich langzaam op. “Kop op,” mompelde hij, “het leven groeit tenslotte niet vanzelf.” Hij had al genoeg verhalen gehoord van de oude zwammen aan de rand van het pad. Hoe ze groot waren geworden, maar door één verdwaalde laars abrupt eindigden als paddenstoelensoep. Toch liet hij zich niet uit het veld slaan. Elke zonnestraal was voor hem applaus, elke druppel regen een gratis wellnessmoment. Een slak kwam even buurten, keek hem aan en zei: “Je weet dat je straks weer wegrot, hè?” Waarop hij glimlachte en antwoordde: “Misschien. Maar tot die tijd sta ik wél rechtop.” En zo stond hij daar, fier, vol humor en met een kop vol licht. Want zelfs in een wereld vol schaduw en schimmel, blijft één les overeind: Kop op. Groei door. En glimlach, ook al sta je met je voeten in de modder. 🌿