Veldsprinkhaan

Marco alias Footprint en ik zouden even IJsvogeltjes op de plaat gaan zetten, want ik wist een plek waar ik ze al een paar keer heb zien weg vliegen.Deze keer zouden we ze heel zacht proberen te naderen, camera's in de aanslag, sluipend door het bos, wachtend op het moment dat we konden toeslaan.Maar al snel sloeg het noodlot toe, een van Marco's bergwandelschoenen moe van de bewezen diensten op de meest vreemde uithoeken van de wereld, begaf het.De zware zool hing er half bij.Om de twee stappen hoorden we een doffe klap.Ik dacht als er nu nog een IJsvogel zit heeft ie een I-Pot op.Plotseling hoorde we een keiharde klap, en daarna nog een.Geschrokken keken we naar Marco's zijn voeten, maar zijn schoenen zaten er gelukkig nog omheen.Er bleek nog iemand met zijn hobby bezig te zijn, een jager, moet kunnen maar wij hebben geen vogel meer gezien. Op de terugweg hebben we ons maar een beetje op het kleine spul gericht, en kwamen we deze veldsprinkhaan tegen, die wonder boven wonder heel rustig bleef zitten. En Marco's schoenen, die hebben hun laatste footprint daar in dat bos achtergelaten. Gerrit.