Boomkikker 3

Het is al 4 weken geleden dat ik voor het eerst dit jaar naar de boomkikkers ben geweest, dus gisteren maar weer eens gaan kijken. Ze groeien heel snel en verplaatsen zich van het water naar de grote braamstruiken die hun bescherming biedt en waar het heerlijk zonnebaden is. De Europese boomkikker (Hyla arborea) is een klein kikkertje dat ten hoogste vijf centimeter groot wordt. Kenmerken De kleur is altijd groen, maar zoals wel meer boomkikkers kan het van kleur veranderen. Kenmerkend zijn de hechtschijfjes aan de tenen, waardoor de kikker zich in bomen en heesters kan begeven. Ook heeft H. arborea de typische zwarte flankstreep van neusgat door het oog heen, tot het achterlijf. Deze streep vervaagt iets aan de onderkant en aan de bovenkant loopt een fijn wit lijntje. Verder heeft deze streep een opwaartse vertakking die zich vlak voor de achterpoten bevindt. Exemplaren zonder deze vertakking zijn alleen op de eilanden Corsica, Elba, Sardinië en Capri te vinden. Een andere Europese boomkikkersoort, de mediterrane boomkikker (Hyla meridionalis), mist deze flankstreep en heeft slechts een lange oogvlek. Voedsel en vijanden Het voedsel bestaat uit allerlei insecten, meestal tweevleugeligen of andere vliegende insecten, die met de lange tong worden gevangen of worden besprongen. Ook grotere prooien als vertebraten worden gegrepen, en met de voorpoten in de bek geduwd. Vijanden van de boomkikker zijn roofvogels als reigers, slangen, grote roofvissen maar ook andere - meestal grotere - kikkersoorten lusten graag een boomkikker als ze de kans krijgen. Voortplanting Korte larve met glanzende buik en grote spiraaldarm In de paartijd zijn de luid kwakende mannetjes goed te horen; de keelzak is bijna even groot als de kikker en wordt zover opgeblazen dat deze doorzichtig wordt. De eitjes worden in kleine poeltjes gelegd en niet in trossen of strengen zoals de meeste Europese kikkers. Het legsel bestaat uit meerdere kleine klompjes ter grootte van een walnoot met per klompje hooguit enkele tientallen eitjes. Jongere boomkikkers blijven dicht bij de bodem, oudere dieren worden meestal hoger in struiken aangetroffen Verspreiding De Europese boomkikker komt overal in Europa voor, behalve koelere gebieden als bergstreken en rond de poolgrens. Het natuurlijk biotoop bestaat uit jonge natuurlijke poelen in laaglandriviersystemen.De Europese boomkikker heeft evenwel in kleinschalig agrarisch landschap, met veel hagen en veedrinkpoelen, een vervangend biotoop gevonden. In Groot-Brittannië is de soort uitgezet. In België en Nederland is deze soort zeldzaam, maar natuurbeheer begint vruchten af te werpen: in het oosten en zuiden van Nederland zijn poeltjes en heggen aangelegd, wat beloond werd met een kikkerconcert. Maar ook worden er soms boomkikkers vanuit Zuid-Europa (die niet genetisch hetzelfde zijn als de Nederlandse) meegenomen naar Nederland en kunnen een kleine populatie gaan vormen, zoals bij Eindhoven. Barometer Deze boomkikker werd in vroeger tijden vaak als barometer gehouden omdat de kikker zou reageren op verschillen in vochtigheid en luchtdruk. Zo zou de boomkikker gaan kwaken bij naderende regen, maar ook omhoog en omlaag klimmen bij drukveranderingen. Dit is echter achterhaald, de kleur hangt weliswaar voor een deel af van de omgevingstemperatuur maar ook de gemoedstoestand van de kikker is van invloed. De huid van de boomkikker kleurt bij zonnig weer lichtgroen, bij koel weer donkergroen tot grijs. grtz skoala