groene stink wants

Deze foto heb ik gemaakt in mijn eigen tuin. Deze wants zat lekker in het zonnetje op mijn hosta. Daar achter staan heel veel paarse bloemen. Eerst had ik hem vastgelegs met een lager diafragma en staan de bloemetjes er beter op maar werd de achtergrond erg onrustig. Daarom de diafragma omhoog gegooit en komt er een soort paarse muur uit. Deze is dus echt niet meer bewerkt. DIt zeg ik er maar even bij want ik had hem ook op een andere site gezet en daar kreeg ik de kretiek dat ik er te veel in bewerkt heb. Het enige wat ik heb veranderd is het kadertje er omheen. bedankt voor de vele reacties op mijn parende bruine nachtuilen. Echt super! info: De wants dankt de naam aan de smerig ruikende stof die wordt uitgescheiden als een exemplaar wordt opgepakt. Deze stof is ook zeer moeilijk afwasbaar en kan door zowel volwassen wantsen als de nimfen worden afgescheiden. De wants leeft ook in bepaalde boomsoorten, en kan als de soort al te massaal voorkomt een hele straat naar de typische chemisch ruikende stof doen stinken. De groene stinkwants leeft op diverse planten en kruiden, waaruit plantensappen worden opgezogen met de zuigende monddelen. Overigens stinken wel meer soorten wantsen, grotere soorten uit de tropen zijn van verre te ruiken. Een curieus verschijnsel is dat in laboratoria gekweekte exemplaren meestal geen stinkende stof uitscheiden als ze door mensen worden aangeraakt; ze zijn dan aan hun verzorgers gewend. In Nederland en België is de soort algemeen, net als grote delen van Europa. Beschrijving Het lichaam is schildvormig en afgeplat, de vlies-achtige vleugelpunten steken onder de verharde voorvleugels uit en zijn bruin van kleur, de rest van het lichaam is groen. De uiteinden van de poten en tasters zijn vaak bruin tot zwart van kleur. De lengte is ongeveer 12 millimeter, vrouwtjes worden gemiddeld groter. Voortplanting Bij de paring zitten de dieren met de achterzijde 'aan elkaar' en blijven zo een tijdje rondlopen. In de lente worden enkele tientallen witgele eitjes gelegd, waaruit de kleine nimfen kruipen. Deze zijn geelzwart gestreept, en enkele millimeters lang. Na de eerste vervelling worden ze groen en lijken al op de ouderdieren, al hebben ze nog geen vleugels. arnhem 2008